Ik ben Brigitte en ben 53 jaar. Ik werk als bankbediende, een beroep dat ik al 35 jaar uitoefen en met hart en ziel graag doe, omdat ik graag met mensen omga en mensen graag help, dus dikwijls iets meer dan de bank alleen.
Maar het contact met de baas was niet opperbest. Nooit goed genoeg, nooit genoeg verkocht, en in februari 2008 kon ik echt niet meer. Ik was ook een bezige bij en actief in het verenigingsleven, maar dit ging niet meer, ik was volledig uitgeput en had pijnlijke spieren. De huisdokter vertelde mij dat ik een burn-out had. Ik ben tot juni 2008 thuis gebleven en dan terug gaan werken. Maar na de eerste dag kon ik weer niet meer, maar ik heb dit alles toch uitgehouden tot in oktober 2008.
De huisdokter stuurde me bij een psycholoog, dan een kine, daarna bij een psychiater. Deze laatste stuurde me naar het UZ te Gent en in april 2009 kreeg ik de uitslag : fibromialgie en CVS. Ik heb dan gedurende 6 maanden om de 2 weken in Gent een cursus gevolgd samen met nog 9 andere vrouwen. Daar leerden ze ons hoe we moesten omgaan met pijn en vermoeidheid en daar heb ik leren aanvaarden dat ik zo verder moest. Ik ben dan op medische basis halftijds terug gestart met werken op 1 januari 2010. Met veel pijn en vermoeidheid, maar dat hoorde nu bij mijn leven. In de namiddag rustte ik veel maar ik kwam terug onder de mensen. Ik werd weer aanvaard in de maatschappij want voor de buitenwereld zit het tussen uw 2 oren.
In augustus 2012 trouwde mijn zoon en ik zag daar echt tegen op, want met de weinige energie die ik had, was ik niet in staat om van deze dag met volle teugen te genieten, laat staan alles mee te maken. Ik was daar enorm verdrietig om. Toen de moeder van mijn schoondochter met succes een vermageringsbehandeling had gevolgd bij Benecia, stelde zij mij voor om ook eens bij haar langs te gaan aangezien zij ook mensen met mijn probleem behandelde.
Half mei ging ik de eerste keer bij Benecia, ik heb haar raad goed opgevolgd en ging wekelijks terug. Ik at verkeerd, maar door een acupunctuurbehandeling (naaldjes in de oren), kon ik mijn suikers en koolhydraten laten. Er ging langzaamaan een nieuwe wereld voor me open, ik had terug meer energie en dit was jaren geleden. Ik heb 100 % van de trouw kunnen genieten en moet Benecia bedanken voor alles wat ze voor mij gedaan heeft. Ik ga niet zeggen dat elke dag van een leien dakje loopt, maar een leven vol rozengeur en manenschijn bestaat toch niet.
Ik ga nu nog elke 3 weken terug voor verdere behandeling . De pijn en de vermoeidheid zijn veel beter, ik straal weer en kan nu met volle teugen genieten van de kleinkinderen. Ondertussen heb ik een nieuwe baas met wie ik wel een goede verstandhouding heb.
Ik heb u alle details bespaard, welke opmerkingen ik kreeg en hoe ik mijn dag moest doorbrengen, want ik wilde dit niet te lang maken. Vele mensen zullen zich herkennen in mijn verhaal. Aarzel dus niet om contact op te nemen met Benecia, het is echt een aanrader.